تیمور این آرامگاه را در زمان حیات خود برای نوه اش “محمد سلطان” طراحی کرده بود اما او را پس از مرگ در همین آرامگاه دفن کردند. از کتیبه آن معلوم می شود که کاشی کاری بنا توسط “محمد ابن محمود اصفهانی” انجام شده است. جز محمد سلطان، شیخ میر سید برکه، تیمور لنگ، عمر شیخ، میرانشاه، شاهرخ، الغ بیگ این جا دفن شده اند. بنا در ۱۴۰۱ و آرامگاه در ۱۴۰۴ ساخته شده است. در ۱۴۲۴، الغ بیگ بخش شرقی را به آن افزود. کلاویخو می گوید تیمور آن را دیده و از اندازه کوچک آن شکایت کرده و دستور داده ده روزه آن را دوباره بسازند. در حیاط پایه‌ی تخت سنگی تیمور قرار دارد. در هر کنج مناره‌ای ۴۰ متری وجود داشته که حالا ۲۵ متر است. در ۱۹۹۵ بازسازی شده است.