چغازنبیل یک “زیگورات” است. زیگورات ساختمانی پله‌ای و مذهبی بود که در میان‌رودان کهن ساخته می‌شد. چغازنبیل مربعی است که هر ضلع آن ۱۰۵ متر درازا دارد. این بنا وقتی ساخته شد پنج طبقه و ۵۲ متر فرازا داشت که اینک دو و نیم طبقه و حدود ۲۵ متر فرازا دارد. در ۱۲۵۰ پیش از میلاد به فرمان پادشاه عیلامی “اونتاش گال” در شهری که “دوراونتاش” خوانده می‌شد ساخته شد. این زیارتگاه در حمله‌ی “آشور بانی پال” پادشاه دودمان آشور در سال ۶۴۰ پیش از میلاد نابود شد.
چغازنبیل اولین اثر تاریخی از ایران بود که در سال ۱۳۵۸ (۱۹۷۹میلادی) با شماره ثبت ۱۱۳ در فهرست جهانی یونسکو جای گرفت.