در سده ۱۶ میلادی عبیداله خان شیبانی آن را برای تدریس میر عرب (امام جمعه بخارا) که از یمن آمده بود، ساخت. این مدرسه درست رو به روی مسجد و منار کلان ساخته شده است، حتی در دوره اتحاد شوروی، مدرسه اسلامی بوده است. ۱۶۰ نفر در آن علوم متوسطه می خوانند.
در نیمه سده ۱۷ روبروی مدرسه ی الغ بیک بخارا به فرمان عبدالعزیزخان از خاندان اشترخانیان ساخته شد. دو طبقه است و در کتیبه ی سردر، پرندگانی را نشان می دهد که به طرف خورشید پرواز می کنند.
در سال ۱۴۲۰ میلادی ساخت آن تمام شد. نخستین مدرسه از سه مدرسه ای است که به فرمان الغ بیک در شهرهای بخارا، سمرقند و غجدوان ساخته شد. این مدرسه، دو طبقه است و پیش از این ۴ گنبد و ۴ منار داشته است. معمار مدرسه، “اسماعیل بن طاهر بن محمود اصفهانی” است. جهات ساختمان…
طاق راهرویی است سقف دار که در دو سوی آن مغازه و حجره ساخته شده است و در این راهرو میتوان پیاده، سواره یا با ارابه گذر کرد. نام هر طاق از بیشترین شغلی که در آن وجود دارد گرفته می شود. طاق زرگران، طاق صرافان، طاق تلپک فروشان (کلاه فروشان)، از طاق های قدیمی…
باستان شناسان شوروی در ژرفای ۱۲ متری این ساختمان، سفال های سده یک میلادی را پیدا کردند. احتمالاً همان مسجد قرون وسطایی “ماخ” است که در محل آتشکده ساخته شده بوده است. همین آتشکده بر روی یک ویهاره (معبد بودایی) ساخته شده است. مسجد کنونی در سده ۱۲ میلادی در مرکز بخارا و نزدیکی لب…
اولین ساختمانی است که در کنار لب حوض ساخته شد. نام آن از یکی از کارگزاران اشترخانیان که نادر نام داشت، گرفته شده است.
نادر دیوان بیگی جز خانقاه، ابتدا کاروان سرایی را روبروی خانقاه ساخت ولی حاکم وقت بخارا، امام قلی خان، فرمان داد تا کاروان سرا به مدرسه تبدیل شود.
در سده ۱۶ و دوران حکومت “عبداله خان دوم” ساخته شده است. ۱۶۰ حجره دارد که در یکی از آنها صدرالدین عینی درس خوانده است. در بخشی از آن که “درس خانه” نام دارد نقاشی هایی دارد که در سال ۱۹۳۰ کشیده شده است.
لب حوض محبوب ترین جا در بخارا برای گردشگران است. بزرگترین آب انبار شهر بخارا در قرون وسطی به فرمان نادر دیوان بیگی و بین مدرسه و خانقاه در حدود سال ۱۶۲۰ ساخته شد. ۴۲ متر درازا و ۳۶ متر پهنا دارد و ژرفای آن ۵ متر است. دورادور حوض پله های سنگی ساخته شد…
